Oysters nieuws detail

28-10-2017
Door: Jan van Spaandonk

Elephants Brabarians Clash der Mastodonten

Joris van Boekel

Deze titel doet velen, en dus ook de schrijver dezes, direct denken aan lang vervlogen steentijden toen de barbaren aka de homo (non) sapiens nog joegen op mammoets om in hun voedselbehoefte te voorzien. In het weekend waarin de reserves van Oysters op kleine kangoeroes gingen jagen en de junioren op roze panters mochten de Brabaren als laatste aantreden dit weekend om op wild te jagen: het jachtseizoen is geopend.

Sinds de steentijd is er heel wat veranderd: whatsapp om elkaar op te roepen in plaats van rooksignalen, tight vet/fit shirts in plaats van berenvellen (en een langdurige zumba als er geen beren waren) en olifanten die een beschermde status hebben. Er is ook veel bij hetzelfde gebleven: de olifanten lopen nog steeds in kuddes om een grote slachting te voorkomen. Barbaren zijn nog altijd weinig sophisticated in hun bewoordingen en staan het liefst met hun knuppel in de hand.

De belangrijkste vraag vandaag was of de Brabaren de slachting onder deze beschermde diersoort zouden voltooien of dat zij, indachtig het Cites Verdrag waarbij ook Boxtel is aangesloten, de dieren zouden laten leven. De reserves van Oysters hadden eerder hun barmhartigheid laten spreken door de mini kangoeroes weliswaar naar de slachtbank te begeleiden, maar ze toch twee tries te laten maken. De junioren waren zo vriendelijk geweest om de roze panters aan een nipte overwinning te helpen door de lange panterbenen niet telkens te knakken met hun tackles. Die barmhartigheid spreiden echter Brabaren niet tentoon: een ware Brabaar verloochent immers zijn afkomstig nooit en te nimmer.

Het wedstrijdverloop liet een meer dan felle strijd zien, waarbij Robin (je kent hem wel van Bassie en Adriaan) regelmatig op zijn kunstige fluit moest blazen en zelfs aankondigde om kaarten te geven als de Olifanten en de Brabaren zich niet beter zouden gedragen op het jachtveld. Dat namen beide groepen van harte en zij vervolgden de slachtingen: zeker drie Olifanten legden het loodje en eentje kwam terug langs (en dus niet in) het veld met een tulband. Het eerste slachtoffer aan Brabarenzijde viel toen Koen King Bee bij de warming up erachter kwam dat zijn schouder nog best veel pijn deed als niet zijn lieve vriendinnetje hem masseerde, maar een Brabaar er tegenaan liep. Het tweede slachtoffer was het shirt van onze eigen Rudolph, die het tijd vond voor een wat zomerse look die zijn tepels zou ontbloten.

Wat de olifanten ook deden, de Brabaren waren het er niet mee eens. Ref Robin was het op zijn beurt veelvuldig niet eens met wat de Brabaren deden en vele penalties en minuten later wisten de Olifanten hun eerste punten te noteren. Dat waren overigens ook de eerste punten van de wedstrijd. Dat scoren deden de Olifanten uiteindelijk zelfs vaker dan de Brabaren, die enkel nummer 8 Van Rijn (alweer te laat!) over de lijn wierpen (passen mag overigens, Eric met een "c"), nummer 8 en opvolger van Van Rijn het enige echte rendier op hetzelfde trakteerden en tot slot Michiel "hij stonde zo driest" die over diezelfde lijn marcheerde zonder dat de Olifanten er veel aan konden doen. Helaas werden vermoeidheid, een tekort aan spelers (niet zoveel als de week ervoor immers) en een overmaat aan fouten (waaronder een nummer 10 die alweer een charge down om zijn oortjes kreeg) de Brabaren fataal. Hoewel de eerste plaats ook virtueel dus op geen enkel moment in de wedstrijd in zicht is geweest, was er wel voldoende Olifantenvlees, gedoneerd door koning Juan Carlos, en bier om de Brabaren tevreden te stellen. Een volgende keer zullen zij de jacht weer op zich nemen en als overwinnaars (in ieder geval mentaal) van het veld komen; 3.000 jaar verzamelde rugby-ervaring zal zegevieren!

Top Nieuws

Nieuwsoverzicht