Oysters nieuws detail

22-10-2017
Door: Jan van Spaandonk

Brabarians gaan als de brandweer

Gedrieën uit tegen Tilburg, een Brarbaars verslag van het derde van Oysters, vijfde van Dukes en eerste van Ducks. Joris van Boekel

Op een regenachtige zondagmorgen kwamen de vertegenwoordigers van de beste, de leukste en vooral ook mooiste clubs (niet de mooiste spelers inderdaad) uit het zuiden des lands bij elkander om een potje rugby te spelen tegen Tilburg in combinatie met Philips Sport Vereniging uit Eindhovuh. Voor velen 25 jaar geleden dat ze de laatste keer een bal hadden aangeraakt (zo werd althans gezegd), voor een enkeling wekelijkse routine en voor sommigen een hernieuwde kennismaking met het edele spel of hun medespelers.

Van heinde en verre kwamen de spelers totdat er maar liefst 15 bij elkaar waren, de wissels, de wissels van de wissels en de vervangers van de wissels van de wissels niet erbij geteld overigens. Volgens de app van Oeteldonkse Henrie zouden er maar liefst dertig afmeldingen zijn en zouden slechts 15 man richting de schoonste stad van het land afreizen. Oysters was deze ochtend ook goed vertegenwoordigd doordat allen die niet werden geselecteerd voor enig ander team hun diensten gratis kwamen aanbieden: Tommy de tank, Niels 100 meter scrummen, Ton de held van het veld, Twan de man, onze Thijs niet te verwarren met andere Thijs, Stijn het rendierkalf aka het rund, Toos(ke), ik zei de gek en halve Oyster Eric die vanaf de andere kant van de Rijn moest komen en daardoor enkel de 2e helft bewust heeft meegemaakt. Natuurlijk werden ook Ducks (Ad wie immer, andere Thijs, Michiel de wereldreiziger en vele anderen) en Dukes (allemaal oude bekenden; wat een gezelligheid in de stromende regen) ruimschoots vertegenwoordigd. Met Jim en Koen Bee langs de lijn hadden we twee oplettende mensen die de wedstrijd en het scoreverloop nauwgezet volgden...?

De sfeer zat er meteen goed in: regen dat het goot, de hoop op 15 man die zich in een waarschijnlijk zelf in elkaar gesleutelde app hadden aangemeld en een tegenstander die al urenlang aan het warmlopen was. Gelukkig staat de techniek van die knutselapp voor niets of beter gezegd was het technisch niets en kon aanhoudend dus worden doorgewisseld, zeker nadat kort voor rust zelfs nog meer versterking aankwam. Nu konden zelfs de vervangers van de wissels van de wissels nog gewisseld worden. Op papier een onderbezet en samengeraapt zootje, op en naast het veld een grote kudde lieden waarbij alle posities voldoende waren bezet en een wissel vaak ook gepaard ging met het afstaan van het shirt.

Na een voorstelrondje voor de basisspelers, een uitgebreid excuus voor lelijkste shirts aller tijden, de niet passende broeken en de Pipo de Clown sokken werd de wedstrijd afgetrapt door andere Thijs uit Boxtel, niet te verwarren met onze Thijs de geitenherder uit Oisterwijk.

Na wat gerommel op de grond, wat tackles, enkel hits, passes en fluitsignalen (enkel van de ref, want voor het overige wordt dat als ongewenste intimiteit gezien), kwam de bal uit een line out op eigen helft (in de herinnering diep in de eigen helft) aan Barbarians zijde alwaar Twan lekker aan de Bommel de bal richting de zoals altijd uitmuntende nummer 10 gooide. Na enkel passen naar rechts, naar links, voorwaarts, rechts en links werd het voltallige pack (niet dat van Brabarians natuurlijk) door hem afgeschud en stond hij oog in oog met nog slechts 3 man waaronder de immer hard verdedigende Harald Mo Bro. Een Fiji pass naar links op Stijn aka Rudolph deed wonderen en het rendier/ het kalf/ het rund gleed over de trylijn. De vloek van de vroege ochtend was hiermee verbannen en de score geopend. Omdat de try tussen de palen ook maar gauw werd geconverteerd, konden de volle 7 punten worden bijgehangen op het analoge scorebord.

Try nummer 2 van het kalf was als een Bijbelse openbaring waarbij de gehele blauw-gele verdediging openspleet (waarbij het rund zelve niets hoefde te doen overigens) als ware het de rode zee en Rudolph enkel nog maar gracieus over de lijn hoefde te vallen. Dat gracieus vallen is natuurlijk niet aan hem besteed, maar de ref vond het afdoende om weer 5 punten bij te schrijven. Omdat ook nu de conversie met goed gevolg werd overgeschoten, kon weer 7 punten worden bijgehangen.

Ook Michiel reizende richting het zuiden deze keer wist na een via alle handjes uitgespeelde bal een try te maken: een instant klassieker. Dat werd ook wel een keer tijd na zo lang droog te hebben gestaan...

De laatste niet te vergeten try kwam op naam van andere Thijs, zo heb ik me laten vertellen. Het zou wat onfris zijn om alle credits op eigen naam te stellen als de waarheid niet achterhaald zou kunnen worden. Mocht er een ander zijn die zou wensen dat hij afgelopen zondag had gescoord, dan gelieve hij zich te melden bij de redactie. De brieven kunnen onder worden toegezonden en de redactie kent de where abouts van de schrijver dezes.

Uiteindelijk wist het rendier dus maar liefst 50% van alle tries aan Brabarians kant te maken en werden drie van het totaal aantal tries ook geconverteerd. Omdat het maar een spel is, werd Tilburg ook een vijfpunter gegund, maar wel op een plaats waar het converteren daarvan ondoenlijk bleek. Ook Brabarians houden van een gezellig spel waarbij de nul geen optie is. Meest opmerkelijke momenten in de wedstrijd waren zonder enige twijfel: de publiekswissel van Tooske die het op een zingen zette, de 100 meter sprint in iedere scrum die met overmacht werd gewonnen (Usain Bolt heeft zijn complimenten al doorgegeven via Twitter), andere Thijs die woest om zich heen slaande IRA leden terecht wees, Eric die zoals altijd les geeft of beter gezegd de les leest aan de tegenstander op het veld, maar bovenal de pret die dit inmiddels op plaats 2 in de competitie staande conglomeraat van rugbyers uitstraalt.

Uiteindelijk wonnen de Brabarians alweer en aangezien succes vele vaders heeft zal het volgende week waarschijnlijk nog veel drukker worden. Viva Brabaria!

Top Nieuws

Nieuwsoverzicht