Oysters nieuws detail

04-12-2016
Door: Jan van Spaandonk

Eindhoven uit: Altijd lastig!

Lettertjes: Joris van Boekel Plaatjes: Ilse Timmermans

Hoe een klein dorpje met stadsrechten moedig weerstand bleef bieden aan de overweldigers en het leven van de Romeinen in de omringende legerplaatsen bepaald niet gemakkelijk maakte...

Na het vorige verslag was de sterke wens om de winning streak voort te zetten. Helaas zou dat deze dag niet gaan lukken. Dit ondanks de terugkeer van Bennie V8, Roel van Elleboog en Tim H, broer van Barbara H naar het gelijknamige nummer van de Fountains of Wayne, wat op zijn beurt weer niets met Gotham te maken heeft, wat me aan R. Kelly doet denken... Tim Kelly dus.

Al vroeg in de middag moest worden verzameld en nadat Terror Toon de shirts had opgehaald, kon er worden vertrokken. Een trainingsweekend verstoort de reguliere "wie wast de shirts" polemieken kennelijk dermate dat de shirts vergeten waren. De MOTM van de vorige keer had ook zijn best niet echt gedaan met de handzeep (althans niet op de shirts), maar dat terzijde.

Omdat onze numero 8 nog enigszins beneveld was, zou zijn minder begaafde wederhelft rijden. Uiteindelijk bleek die toch enige rijvaardigheid te hebben en zijn grote voet stevig op het gaspedaal te kunnen plempen.

Het gesprek tijdens de reis ging met name over de 9 eerste rijers die Eindhoven op het wedstrijdformulier had staan; weinig kans op een non contested scrum dus. Wat hun packweight zou zijn, was onderwerp van enkel inzetten, om over de duwkracht uitgedrukt in Newton per vierkante centimeter nog maar niet te spreken. Kennelijk had het eerste verslag van dit seizoen er stevig ingehakt bij de vijfde stad van ons land; er werd heel wat gewicht in de schaal geworpen.

In Eindhoven aangekomen, bleken de oude makkers van Mo Bro net klaar met hun verlies tegen een combinatieteam met Brabantse vlaggen op hun shirts. Voor Oysters was het omkleden, tapen, modeadviezen uitwisselen en de warming up starten. Die onderbreken voor een moppencontrole, wat uitleg aan de eerste rij, de tweede rij, de scrumhalf, etc, zodat de snelle mannen lekker ondertussen kunnen rennen.

Captain America Tommy wilde graag tegen de laagstaande zon in in de eerste helft, want dan hadden we dat maar vast gehad. Zijn immer weer klare en vooruitziende blik liet hem ook ditmaal niet in de steekt en de eerste helft werd met grote pressie en een 0-3 overwinning afgesloten. Tijd voor de tale of the half:

Vanaf de ko was de druk op Eindhoven hoog en bijna de hele eerste helft werd op de helft van de Lichtstedelingen gespeeld. Zij gaven weliswaar een krimp, maar niet voldoende om de druk in score om te zetten. De setpieces liepen niet zoals deze de afgelopen weken gingen en de 1.300 kg aan de andere zijde zorgde voor een achteruitgaande scrum, de line outs werden te vaak verloren en de gestreepte schobbejakken ter andere zijde wilden enkel pick and go spelen (niet vreemd met 9 eerste rijers). De backs hadden het dan ook rustig verdedigend; de enige bal die bij een driekwarter van Eindhoven kwam, werd omgezet in een kick die overigens niet iedere keer even goed werd verwerkt. De aanhoudende druk zorgde voor veel overtredingen van de thuisploeg en dito penalties. Omdat iemand wenste te bewegen bij de gemiste penalty van Glen the Man, mocht MC Jack aka Moco Of The Match deze dag het nogmaals proberen en zette hij de 0-3 op het niet aanwezige scorebord.

Kort daarna klonk de fluit voor het einde van de eerste helft. Om de forwards (met name Niels de procesoperator, Mo Bro en Ti-Ta-Tommy) fris te houden, werd een aantal eerste en tweede rijers gewisseld en kwamen er verse benen bij, waaronder Bart Pi, Tim Movember en drillsergeant Vince, zodat Newton en zijn acht neven konden worden gestopt in hun opmars.

Het hoe en waarom zal tijdens de eerstvolgende therapiesessies worden bekeken, maar de tweede helft werd op hetzelfde stuk van het veld gespeeld als de eerste helft. Een oplettende lezer zal begrijpen dat dit niet in het voordeel was van de kloeke helden die uw beeldscherm al weken vullen, maar juist in het voordeel van de nakomelingen (echtelijk danwel buitenechtelijk) van Frits Philips.

Ondanks het onverzettelijke snoeien bij de aanhoudende pick and go's leidde dat toch tot een try van de thuisspelers. Naarmate de wedstrijd vorderde bleek dat er door een denktank uit de brainregio een goede strategie was uitgezet: zet je backs in als dummies en laat je 9 eerste rijers het werk oplossen, want er volgende nog twee tries. Die beide conversies werden gemist en de uitslag bleef steken op 17-3.

Tegen het einde van de tweede helft bleek dat de aanvallen van onze favoriete Godenzonen telkens weer werden afgestopt, de ballen kwamen bij vlagen lekker op de wing, waar Jip en Jim (onze eigen Sjors en Sjimmie), Spaak en later ook Wouter 3,14159... (ontcijfer deze, want ik zou het niet meer over zijn grote voeten hebben) hun werk meer dan goed deden, een mooie interceptie van Jim leidde tot veel terreinwinst. Iedere bal aan de buitenkant zorgde voor dreiging, maar helaas niet voor punten.

Ook het geel voor unsportmanlike conduct van de Eindhovense 2e rijer, die ook een eerste rijer was, mocht niet baten. In de scrum was het wel direct voelbaar, maar het voordeel kon niet volledig worden uitgebuit.

De wedstrijd eindigde in een deceptie, zeker gezien de nipte winst (10-6) aan het begin van het seizoen, maar zeker geen fiasco: de opkomst van 22 man op de teamsheet, Lucas, Lucas met de baard, Tim dubbel D, Kees "nice boots" en vele anderen aan de zijkant, het strijden voor elkaar en de mooie acties zorgden ervoor dat er veel is om naar uit te kijken voor de komende wedstrijden.

Hoe een klein dorpje met stadsrechten maar liefst twee volwaardige seniorenteams op de been kan brengen iedere week, alle jeugdteams zonder cluster hun teams vullen en de doorgestroomde colts iedere week hun mannetje staan: op naar de volgende en zorgen dat we het de Romeinen moeilijk blijven maken!

Klik HIER voor alle foto's

Top Nieuws

Nieuwsoverzicht