22-05-2016
Door: Jan van Spaandonk
Prima voorronde Sevens voor Cubs
Pré Olympisch door Joris van Boekel
Na het eindigen van het reguliere seizoen staat rugby altijd nog een periode in het teken van het 7 a side rugby (7's). Deze vorm van het nobele rugbyspel staat - nu het een olympisch onderdeel wordt in Rio - meer en meer in de belangstelling. Oysters heeft met de wat lichtere en snellere spelers een voordeel boven veel andere teams en presteert altijd goed in deze discipline.
Nadat de Cubs in het reguliere seizoen op het hoogste niveau (Cup) hadden meegestreden, was een selectie van 12 spelers gemaakt die ook 7's mochten gaan spelen. Het was een mix van snelle driekwart spelers, voorwaartsen en eerste en tweede jaars Cubs. De meesten van hen hadden nog niet eerder 7's gespeeld en er moest veel gedaan worden om het team klaar te stomen voor de voorrondes waarin 8 poules van 4 tot 5 teams (totaal 36 teams) zou worden gespeeld om de finaleronde te bereiken.
Om ervoor dat Oysters klaar zou zijn voor deze voorronde werd twee weken geleden gestart met 7s trainingen en dat drie keer per week. Bjorn Vervoort en Joost Dooijenburgh (die is van Dukes... leert hij ons dan niet expres verkeerde dingen) verzorgden gasttrainingen en gaven hun ervaring(en) door aan de zich als sponzen volzuigende cubs. Als er niet op het veld getraind kon worden, dan werd in het Willem van der Aa park getraind waar zelfs Norbecio Mambo(?) een training opluisterde met zijn aanwezigheid.
Met wat spanning in hun lijf werd op zaterdag 21 mei 2016 vertrokken richting Middelburg alwaar de voorronde zou worden gespeeld voor Oysters. Zowel de junioren als de cubs moesten in Middelburg hun voorronde spelen. Om 08.15 werd vertrokken vanaf De Leije, zodat we niet te laat zouden komen. Expliciet was namelijk gevraagd door de bond om alle wedstrijden om 11.00 te starten en de organisatie ter plaatse had gevraagd om ervoor te zorgen dat alle teams zich voor 10.00 zouden melden. Zo gezegd, zo gedigidigidaan.
Helaas bleek dat de eerste wedstrijd voor de cubs pas om 12.15 uur zou starten en had iedereen nog een uurtje of wat meer in zijn bed kunnen liggen. Bij de junioren bleek dat van de drie tegenstanders slechts twee de strijd aandurfden (enkel ARC en Oemoemenoe waren er). Voor de cubs dus meer dan voldoende tijd om zich om te kleden, wat te ballen en een rustige warming up te doen.
Tijdens de warming up bleek dat de junioren het onderspit moesten delven tegen ARC dat een tandje beter was. De eerste wedstrijd van de cubs zou tegen Eemland zijn. Eemland was ook een tegenstander geweest in de reguliere competitie en was dus al bekend. Het was van belang om uit het contact te blijven, omdat de wedstrijdanalyse van Hilversum Eemland had laten zien dat Eemland daar goede zaken deed. Bij de start van de wedstrijd was alle nervositeit weg en "captain America" Toon had de tos gewonnen en de kick mee gekregen. Altijd fijn om als eerste de bal hoog voor de tegenstander te mogen leggen en met volle vaart van dichtbij te bezien of de tegenstanders wel zou kunnen en durven te vangen. Vanaf die kick off domineerde Oysters het spel: Eemland kwam er eigenlijk niet aan te pas. De lijnen werden van links naar rechts en van rechts naar links uitgespeeld, gaten werden gecreëerd en benut, de scrums werden met overmacht (ook against the head) gewonnen en door een volle reservebank kon iedereen fris worden gehouden met een wissel waar nodig of wenselijk. Omdat er nagenoeg geen contactsituaties werden gecreëerd, was het voordeel voor Eemland weggenomen en had dat voordeel zijn eigen nadeel (ook voor Eemland). De eindstand was 0-50 voor Oysters en dat gaf de burger[s] moed voor de tweede wedstrijd.
De tweede wedstrijd was tegen het thuisspelende Oemoemenoe dat het publiek achter zich had. De referee was meegenomen door ARC en toonde zich een waardig onpartijdig fluiter. Ook tijdens deze wedstrijd was Oysters oppermachtig en kwam de tegenstander eigenlijk niet aan spelen toe; aanvallend werd de bal rond gespeeld, bleef het balbezit telkens bij Oysters en daar waar de tegenstander de bal toch wist te bemachtigen, werd furieus verdedigd. De snelheid aan de zijkant, maar ook soms dwars door het midden gaf de doorslag en Oemoemenoe het nakijken: eindstand 38-0 voor Oysters.
Helaas bleek voor de junioren het toernooi na twee wedstrijden alweer voorbij en aanvaarden zij de terugreis. Voor de cubs resteerden echter nog twee wedstrijden.
In de derde wedstrijd was RC Eindhoven de tegenstander. Dit team was de cubs bekend vanuit het eerste deel van de reguliere competitie en de verwachting was dat ook deze wedstrijd winnend afgesloten zou moeten kunnen worden. Dit was ook een wedstrijd om wat rust te geven en te nemen, opties uit te proberen en spelers zichzelf te laten verrassen (is prop geen mooie positie als je normaal 10 speelt, Martijn? Jazeker!). De eindstand was 0-39 voor Oysters en had wellicht wat evidenter in het voordeel van Oysters kunnen zijn als de altijd eigenwijze coach niet zoveel getest had. Dit heeft voor de wat langere termijn wel interessante inzichten opgeleverd: hooker Timon op center is ook goed werkbaar.
Na een korte rust was het tijd voor de laatste krachtmeting van de dag en stond Hilversum (drie bestond nog nie) op het menu. Hilversum zou, gezien de eerder op video opgenomen en in slo-mo afgespeelde wedstrijdbeelden volgens de analytici de lastigste wedstrijd gaan worden. Hilversum had een aantal grote jongens en meerdere snelle jongens die kort gehouden zouden moeten worden. De opdracht aan de center en de winger was met name om in de verdediging heel kort op de tegenstander te zitten en zo te voorkomen dat er gerend kon worden door de tegenstander. Na 1 slingertackle op Jonas en 4 snoeiers van Jonas terug besloot de snelle winger van Hilversum het op te geven; die strijd was gestreden en in het voordeel van Oysters beslecht.
Wel was duidelijk dat de vermoeidheid zijn tol begon te eisen; pijntjes bij velen en daar waar in de eerste wedstrijden de bal het werk deed, werd dat nu minder goed gedaan. Hierdoor werd de tegenstander de kans geboden om ook aanvallend wat te gaan doen, wat leidde tot twee tries tegen. Overigens was dat niet genoeg om Oysters van de wisnt af te houden 33-10 werd genoteerd als eindstand. Aan het einde van de dag was iedereen heel tevreden, begon de zon steeds harder te schijnen en was de 7s vuurdoop voor velen tot een mooie einde gebracht. Nu nog een finaleronde over 2 weken; als het spel wordt gespeeld zoals het is getraind, is een mooie klassering niet uit te sluiten! Hopelijk gaat de net niet geselecteerde, maar wel meegereisde Sietse weer mee voor morele ondersteuning, warming up aanvulling en waterdrager. Grote klasse dat je er bij was! En niet te vergeten, Jan Schalkwijk, die geheel vrijwillig bereid was om de kilometers van Schijndel naar Middelburg te rijden om onze Ref te zijn voor de Sevens!