Oysters nieuws detail

06-05-2016
Door: Jan van Spaandonk

Oysters kunnen geschiedenis schrijven

Na het kampioenschap in de tweede klasse hebben de Oysters alle kans om ook de Henrie van Booven Beker te winnen.

De dag van de Arbeid.

Op zondag 1 mei 2016 mochten we voor de halve finaleronde voor de beker naar Zaandam. Een paar feiten over Zaandam in het algemeen en Zaandijk Rugby in het bijzonder ter leering ende vermaek: Zaandam ligt aan weerszijde van de Zaan, er staan rustieke Molens, bussen vol toeristen willen het zien (Lucas kwam ook met zo'n bus aan, maar had nog tijd over om mee te spelen), het is niet half zover weg als Groningen en Leeuwarden (wat wel op de verkeersborden prijkte op weg naar Zaandam overigens), het rugbyveld doet nog het meest denken aan dat van de Dukes aan het einde van het seizoen (in het pré plastic gras tijdperk) en Duyvis ligt op een steenworp afstand.

Het was de dag van de arbeid en dat bleek ook op het veld het geval te zijn. Waar we vorige week Groningen met mooi rugby van de mat veegden, was het nu vol aan de bank tegen Zaandijk rugby dat graag wilde winnen. Er moest dus hard gewerkt worden.

Met een mooie hoge boogbal opende Pim "dropkick murphy" van Esch de wedstrijd, maakte Zaandijk meteen een knock on en werd de Zaandijker die geacht werd te vangen gesnoeid. Goede gein is het halve werk, de eerste klap is een daalder waard, etcetera. Scrum net buiten de 22, die uiteraard door de hard werkende voorwaartsen werd gewonnen. Helaas waren we qua passing nog niet scherp en maakten we het toen nog niet af (vrees niet, het komt allemaal goed).

Zaandijk gebruikte vervolgens ons gebrek aan scherpte om bij de eerste penalty die ze kregen 3-0 te scoren. Zaandijk scoorde wat later zelfs een try, verzilverde de conversie en wist daarna zijn boomlange winger in de counter in te zetten (althans zette hij zichzelf in) en zette daarmee 15-0 op het scorebord (Rene "referee" van de Pol deed zijn vlag netjes omhoog, maar de linesman ter andere zijde had zijn diploma vlag opsteken nog niet). Oysters (nee, Groningen, het is niet drie hoeraatjes voor Oesters) herpakte zichzelf hierna door met steady scrums en snelle line moves tries te gaan maken. Tobias "zieke moves" Graft denderde door het gat dat zijn aan het briljante af spelende centers voor hem klaarmaakten en hoefde enkel nog de enkels van zijn collega full back de verkeerde kant op te laten zwikken met een side step die zijn weerga (sorry Daan) dit seizoen niet kende.

Door vanuit niets, iets te maken, werd vervolgens kans op kans gecreëerd en daarbij liet de schrijver dezes, tezamen met Glen "ik ben eruit, maar zie er goed uit" en "hand off" Nino zich niet onbetuigd, dwars door het midden (haha, tegen de zachte schouder van Zaandijk), offload a la Fiji, Gas aan bij Glen, Nino in support (dus dat worden geen side steps) en in de volgende fase scoren in de hoek (volgens mij Wouter "ik heb niet zo'n grote voeten" Puts). Het ging zo snel dat de reporter geen tijd had om het op te schrijven en Zaandijk niet om te reageren.

Uiteindelijke ruststand 15-19 voor de mannen uit Oisterwijk (nee, Leeuwarder courant of soortgelijk, het is geen Oysterwijk). Peptalk van de coach, wissels voor verse mannen en nu tijd om te blijven werken want Zaandijk was zeker nog niet verslagen.

Zaandijk wist in de tweede helft nog een keer te scoren, maar de moeheid en de warmte (het werd dan toch eindelijk voorjaar) begonnen de wederom wat zwaardere tegenstander op te breken. Het constant beuken en botsen door Zaandijk werd goed opgevangen en uit de ruck situaties werd penalty voordeel gehaald (en soms weggegeven door wat later signalen sturende hersenen waarschijnlijk). Zaandijk zag in dat het zo niet ging lukken en probeerde verwoed kickend onze wingers en full back onder druk te zetten. Uiteraard lukte dat niet en onze Jan "langzaamste zumba ooit" Muller scoorde zijn eerste try na een mooi uitgespeelde lijn.
Ook de voorwaartsen lieten zich niet onbetuigd en ze scoorden (was het Nicky of de effort van alle 8?) een try: 20-29. In de laatste minuten van de wedstrijd wist Zaandijk nog een keer te scoren, de conversie te missen en bleef de winst aan Oysters: 25-29 in een mooie epische en vooral harde en spannende halve finale van de beker.

Na een hapje (lang leve de vette voetbalkantine fast food), een drankje, twee potten bier in drie tellen (Oysters wint weer), een man in een kippenpak op een campingtafel en een zumba (de dames achter ons raakten geïnteresseerd in rugby) konden we huiswaarts en op weg naar halve finale in Amsterdam volgende week.

In Zaandijk zal nog lang nagedacht worden over deze memorabele wedstrijd, die ongetwijfeld een hoogtepunt in het pas drie jarige bestaan is. De plaatselijke pers was er ook en we gaan er van uit dat onze clubnaam en vestigingsplaats in het mooie zonnige Zuiden des lands deze keer goed gespeld zal worden.

Joris van Boekel

Top Nieuws

Nieuwsoverzicht